Diagnostyka laboratoryjna ostrej niewydolności serca

Diagnostyka laboratoryjna ostrej niewydolności serca

Poniższe informacje są zgodne z wytycznymi ESC 2021 (dokładna nazwa oraz link do źródła umieszczony został na dole posta w punkcie “źródła”).

W rozpoznaniu ostrej niewydolności serca (ang. AHF – acute heart failure) kluczową rolę odgrywają badania przedmiotowe oraz podmiotowe. Wykorzystywane jest EKG, echokardiografia, RTG klatki piersiowej czy ultrasonografia płuc. U pacjentów z podejrzeniem niewydolności serca wykonuje się również badania laboratoryjne.

Jak wygląda diagnostyka laboratoryjna ostrej niewydolności serca?

Wstępne badania laboratoryjne wykonywane w przypadku podejrzenia ostrej niewydolności serca, które najlepiej wykonać niezwłocznie po przyjęciu pacjenta do szpitala:

  • troponina
  • kreatynina
  • elektrolity (sód, potas,chlorki)
  • mocznik lub azot mocznika (w zależności od badania wykonywanego w laboratorium)
  • TSH
  • ocena czynności wątroby: aminotransferaza alaninowa (ALT), aminotransferaza asparaginianowa (AST), bilirubina całkowita
  • D-Dimery (w przypadku, gdy podejrzewa się zatorowość płucną)
  • prokalcytonina – gdy podejrzewa się zakażenie
  • gazometria krwi tętniczej (jeśli występuje u pacjenta niewydolność oddechowa)
  • mleczany w przypadku hipoperfuzji tj. zmniejszonego przepływu krwi przez narządy

W przypadku gdy wyżej wymienione badania laboratoryjne w połączeniu z badaniami takimi jak: elektrokardiogram, echokardiografia, RTG płuc, USG płuc oraz pulsoksymetria, nie wskażą jednoznacznie na wystąpienie ostrej niewydolności serca, wówczas diagnostyka laboratoryjna ostrej niewydolności serca poszerzana jest o badania:

  • NT-proBNP
  • BNP
  • MR-proANP

Ww. badania nie są dostępne we wszystkich laboratoriach, ale dobrze by było, by laboratorium oferowało chociaż jedno z nich. Czy w Waszych laboratoriach wykonujecie któreś z tych badań? Zostaw komentarz – podziel się tą informacją.

Wartości odcięcia dla ww. parametrów laboratoryjnych wynoszą:

Wykluczenie ostrej niewydolności sercaPotwierdzenie ostrej niewydolności serca
BNP < 100 pg/mLBNP > 100 pg/mL
NT-proBNP < 300 pg/mLNT-proBNP
< 55 lat >450 pg/mL
55-75 lat >900 pg/mL
>75 lat >1800 pg/mL
MR-proANP < 120 pg/mLMR-proANP > 120 pg/mL
Tabela 1. Peptydy natriuretyczne w diagnostyce ostrej niewydolności serca

Postacie kliniczne ostrej niewydolności serca

Zgodnie z wytycznymi ESC 2021 wyróżnia się cztery postacie kliniczne ostrej niewydolności serca:

  • ostra dekompensacja niewydolności serca,
  • ostry obrzęk płuc,
  • wstrząs kardiogenny
  • izolowana niewydolność prawokomorowa

Źródła:

Wytyczne ESC 2021 dotyczące diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca, Opracowane przez Grupę Roboczą Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC, European Society of Cardiology) do spraw diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności sercaZe specjalnym udziałem Asocjacji Niewydolności Serca (HFA, Heart Failure Association) Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Wspieraj autora na Patronite

Treści które mogą Cię zainteresować:

Zastrzeżenie: Treści umieszczone na stronie fremitus.pl służą celom informacyjnym i edukacyjnym. Nie stanowią one porady medycznej, nie zastępują indywidualnej porady medycznej udzielanej przez lekarza. Informacje zawarte na stronie nie mogą być podstawą stawiania diagnozy i leczenia pacjenta – w tym celu należy skontaktować się z lekarzem.

Strona główna » Dla pacjenta » Diagnostyka laboratoryjna ostrej niewydolności serca

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.