Czym jest makro-TSH? Co powoduje makro-TSH? Jaki wpływ na wyniki badań laboratoryjnych ma występowanie makro-TSH? Co należy zrobić, jeśli wiemy o występowaniu makro-TSH? Jak wygląda diagnostyka makro-TSH?
TSH (tyreotropina) jest bardzo ważnym hormonem , którego ocena odgrywa kluczową rolę w diagnostyce chorób tarczycy. Zdarzają się pacjenci, u których nie ma klinicznych objawów niedoczynności tarczycy, a u których stwierdza się bardzo wysokie stężenia TSH przy fT3 i fT4 w zakresach wartości referencyjnych. Jedną z przyczyn takiej konfiguracji wyników badań laboratoryjnych przy braku objawów może być występowanie makro-TSH.
Ważne jest prawidłowe rozpoznanie obecności makro-TSH, gdyż leczenie rzekomej niedoczynności tarczycy poprzez suplementację hormonów tarczycy może prowadzić do nadczynności tarczycy.
Czym jest makro-TSH?
Nie jest znana dokładna, pewna i medycznie potwierdzona przyczyna występowania cząsteczek makro-TSH, najprawdopodobniej jest ono połączeniem TSH z przeciwciałem IgG. Powszechnie występująca, prawidłowa cząsteczka TSH ma wielkość 28 kDA, makro-TSH natomiast jest pięciokrotnie większa – jej wielkość to 150 kDA. Makro-TSH jest jednak mniej aktywne biologicznie niż prawidłowa cząsteczka TSH, stąd też jego występowanie nie wiąże się z występowaniem objawów klinicznych niedoczynności tarczycy.
Jaki wpływ na wyniki badań laboratoryjnych ma występowanie makro-TSH?
Występowanie makro-TSH u pacjenta powoduje uzyskanie fałszywie podwyższonych stężeń TSH w surowicy/osoczu.
Postępowanie w przypadku podejrzenia występowania makro-TSH – diagnostyka makro-TSH
Zgodnie z dostępnymi artykułami naukowymi – żaden z powszechnie znanych dostawców testów przeznaczonych do oznaczania stężenia TSH nie gwarantuje wyeliminowania wpływu obecności makro-TSH na oznaczanie stężenia TSH. Dlatego też w przypadku podejrzenia występowania cząsteczek makro-TSH u pacjenta należy wykorzystać jedną z poniższych metod:
– PEG – precypitacja glikolem polietylenowym
– GFC – chromatografia żelowa
Przy wykorzystaniu PEG metodę GFC traktuje się jako test potwierdzenia.
Diagnostyka makro-TSH – kiedy wykonywać?
Szacuje się, że makro-TSH występuje u 1% pacjentów. Nie ma jasnych wskazań przy jakich stężeniach TSH należy sprawdzać, czy mamy do czynienia z makro-TSH. Niektórzy taką wartość określają jako >10mIU/L. Rekomendacje naukowe wskazują również, że powinno się wdrażać diagnostykę makro-TSH u kobiet w ciąży przed rozpoczęciem leczenia niedoczynności tarczycy.
Na tą chwilę nie wprowadzono rutynowego sprawdzania obecności makro-TSH. Wiązałoby się to ze zwiększeniem kosztów badania i wzrostem jego pracochłonności.
Źródła:
- Naoki Hattori, Takashi Ishihara, Akira Shimatsu – Variability in the detection of macro TSH
- Camilla Bøgelund Larsen, Eva Rabing Brix Petersen, Martin Overgaard, Steen Joop Bonnema, Macro-TSH: A Diagnostic Challenge
Treści które mogą Cię zainteresować:
Zastrzeżenie: Treści umieszczone na stronie fremitus.pl służą celom informacyjnym i edukacyjnym. Nie stanowią one porady medycznej, nie zastępują indywidualnej porady medycznej udzielanej przez lekarza. Informacje zawarte na stronie nie mogą być podstawą stawiania diagnozy i leczenia pacjenta – w tym celu należy skontaktować się z lekarzem.