Co oznacza wynik fałszywie ujemny? Jakie mogą być przyczyny wyników fałszywie ujemnych? Co zrobić, gdy podejrzewasz u siebie wynik fałszywie ujemny?
Co oznacza wynik fałszywie ujemny?
Wynik fałszywie ujemny to sytuacja, w której podczas wykonania badania uzyskano informację, że wynik jest negatywny, nie wykryto (np. RNA wirusa), czy też ujemny, a w rzeczywistości powinien on być pozytywny, powinien wykryć (np. RNA wirusa) lub być dodatni. W laboratorium – jak w życiu. Nie wszystko jest czarne albo białe.
Im większa czułość danego testu, tym mniejsza możliwość uzyskania wyników fałszywie ujemnych. Gdyby czułość danego testu wynosiła 100% – wówczas nie byłoby możliwości uzyskania wyników fałszywie ujemnych, czyli np. wszyscy pacjenci chorzy na WZW B po wykonaniu badania: wykrywanie antygenu wirusa WZW typu B otrzymaliby informację o zakażeniu. Jeśli jednak czułość testu wynosi 98%, u 2 osób na 100 zakażonych podczas wykonania badania uzyska się wynik ujemny.
Jakie mogą być przyczyny wyników fałszywie ujemnych?
- niska czułość testu
- zbyt szybkie wykonanie badania (np. w okienku serologicznym)
- błąd przedanalityczny np. nieprawidłowe pobranie materiału, nieprawidłowy transport próbki
- błędy analityczne, które mogą nastąpić w laboratorium podczas wykonania badania
- błędy poanalityczne, czyli takie, które występują po wykonaniu badania np. błędną interpretacja, czy nieprawidłowe wpisanie wyniku do systemu informatycznego
- wystąpienie czynników interferujących np. stosowanie niektórych leków
Co zrobić, gdy podejrzewasz u siebie wynik fałszywie ujemny?
Przede wszystkim spróbuj stwierdzić, jaka była tego przyczyna. Powtórz badanie, jednak spróbuj wyeliminować potencjalny powód uzyskania wyniku niezgodnego ze stanem faktycznym. Skonsultuj swoje wątpliwości z lekarzem prowadzącym.
Zastrzeżenie: Treści umieszczone na stronie fremitus.pl służą celom informacyjnym i edukacyjnym. Nie stanowią one porady medycznej, nie zastępują indywidualnej porady medycznej udzielanej przez lekarza. Informacje zawarte na stronie nie mogą być podstawą stawiania diagnozy i leczenia pacjenta – w tym celu należy skontaktować się z lekarzem.
